Συγγενείς και Ψύχωση

Ο ρόλος των συγγενών μου στην ψύχωση είναι και γίνεται ψυχωτικός. Προσπαθούν να μπουν στο ρυθμό μου για να με καταλάβουν έστω και την τελευταία στιγμή για να μην νοσηλευτώ αλλά η νοσηλεία δυστυχώς φαντάζει για μένα προσωπικά μονόδρομος. Κομματιάζεται η καρδιά τους να με βλέπουν να χάνομαι και με εισαγγελική παραγγελία να εισάγομαι στην κλινική. Τα συναισθήματά τους πόνος, θλίψη, και καρτερία ώσπου ο Βαγγέλης να επανέλθει σε έναν μήνα. Οι πρώτες μέρες-επισκέψεις θα είναι δύσκολες γιατί θα τους κακολογώ. Αλλά αυτοί θα έρχονται να μου φέρνουν τσιγάρα, να με βλέπουν, να πηγαίνουμε μια βόλτα στον προαύλιο χώρο. Και σύντομα θα πονάνε γιατί όταν συνέρχομαι μετά από καμιά εβδομάδα, θα βλέπουν ότι ο Βαγγέλης δεν έχει καμία σχέση με τα άτομα που είναι μέσα.

Εδώ θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πατέρα μου που ως Βράχος με στήριξε από την εισαγωγή μου, την νοσηλεία μου  μέχρι την έξοδό μου...
και Φυσικά το Αγγελούδι μου την Αγγελικούλα μου για όλα... (ντρέπομαι να καθίσω να γράψω πόσο άσχημα της φερόμουνα κι όμως εκείνη πάντα ερχότανε)