Ο ύπνος μου είναι βαρύς και γενικά παρακοιμάμαι. Το μυαλό μου υπολειτουργεί. Η μνήμη μου δεν λειτουργεί και υπεύθυνη για όλα αυτά είναι ακόμα η βαριά αγωγή μου. Υπομονή και ξανά υπομονή. Το ξέρω είναι ακόμα νωρίς για να ελαφρώσει η αγωγή μου μιας που βγήκα από την κλινική τέλη Νοεμβρίου αλλά νιώθω έτοιμος και ανυπόμονος για άλλη μία μείωση της αγωγής μου. Είδα στο διαδίκτυο ένα κέντρο εργαστήρι εφαρμοσμένης ψυχοθεραπείας και συμβουλευτικής και θα μου άρεσε η ιδέα να γραφτώ. Βέβαια τα οικονομικά μου είναι δράμα - σέρρες και καβάλα (χαχα) αλλά με τη βοήθεια της εργασίας της Αγγελικούλας μου θα μπορέσουμε να καλύψουμε τα έξοδα. Θα ήθελα να το σπουδάσω το αντικείμενο και πιο πολύ να μπορέσω να ασκήσω το αντικείμενο ως επάγγελμα, να γίνω δηλαδή σύμβουλος ψυχικής υγείας. Είναι ένας στόχος. Οι σπουδές θα κρατήσουν τρία χρόνια και είναι ένα στοίχημα για μένα να τα καταφέρω να τελειώσω τη σχολή!
Βαγγέλη, κι εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί η αγωγή πρέπει να είναι τόσο βαριά και να διαρκεί τόσο πολύ μετά το επεισόδιο...κι εγώ τα ίδια τραβάω τουλάχιστον μιαν φορά τον χρόνο και κάθε φορά νομίζω ότι σακατεύομαι χειρότερα. Εύχομαι από καρδιάς να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου. Είναι πολύ σημαντικό το ότι έχεις δίπλα σου τον άνθρωπό σου. Καλή δύναμη και στους δυο σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αγωγή είναι βαριά όταν βγαίνεις από την κλινική και ίσως παραμένει βαριά γιατί δεν μπορούν να σου κόψουν απότομα την αγωγή αλλά σιγά σιγά... Σε ευχαριστώ για τα εγκαρδιωτικά σου λόγια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή